Ο Κορκονέας είναι Άντρας. Με κεφαλαίο Α. Είναι Άντρας και το κέφι του θα κάνει. Και θα ρίξει και καμιά σφαίρα παραπάνω. Ο Κορκονέας είναι θυμωμένος. Ξέρεις τι θα πει να είναι ένας Άντρας θυμωμένος; Και είναι θυμωμένος, γιατί έχει δίκιο. Τον πνίγει το δίκιο του, γιατί μέσα στο δρόμο κάθονται δεκαπεντάχρονο παλιόπαιδα. Κι ο Σαραλιώτης δίπλα του είναι κι αυτός θυμωμένος. Βλέπουν τα παλιόπαιδα και φεύγουν. Αλλά ο θυμός τους δε λέει να περάσει. Ο θυμός ενός Άντρα δεν περνάει εύκολα, πόσο μάλλον ο θυμός δύο Αντρών. Και αφήνουν το περιπολικό πιο μακριά και επιστρέφουν με τα πόδια. Κι από το κέντρο τους λένε να απομακρυνθούν. Αλλά στο κέντρο δεν ξέρουν ότι οι Άντρες είναι θυμωμένοι. Αν το ήξεραν θα τους έλεγαν να γυρίσουν πίσω, να καθαρίσουν σαν Άντρες. Και αυτό έκαναν. Και δεν μιλάνε μεταξύ τους. Ο Κορκονέας δεν λέει στον Σαραλιώτη πού πάνε και με ποιο σκοπό, γιατί οι θυμωμένοι δεν δίνουν εξηγήσεις. Ούτε ο Σαραλιώτης ρωτάει. Τι να ρωτήσει, που κι αυτός είναι θυμωμένος και σέβεται τον άλλο. Οι κουβέντες είναι για τις γυναικούλες, κουβέντα θα πιάσουν τώρα; Και πάνε. Και στήνονται μπροστά στα παιδιά. Και τα βρίζουν, όπως κάνουν οι αληθινοί Άντρες, στη δική τους γλώσσα. Και όσο βρίζουν τα παιδιά, τόσο μεγαλώνει ο θυμός τους. Και ο Κορκονέας βγάζει το όπλο. Κι ο Σαραλιώτης το βλέπει και δεν μιλάει. Ιερή στιγμή αυτή. Δεν είναι για κουβέντες. Κι ο Κορκονέας γονατίζει και σημαδεύει. Για να πυροβολήσει στον αέρα. Όσοι πυροβολούν στον αέρα γονατίζουν πρώτα. Όλοι το ξέρουμε αυτό. Το έχουμε δει και στις ταινίες. Κι ο Κορκονέας πυροβολεί δυο φορές, για να τρομάξουν δυο φορές τα παιδιά. Και τρόμαξαν τα παιδιά, γιατί η μπαμπέσα η σφαίρα βρήκε τον Αλέξανδρο κατάκαρδα. Αλλά τον Αλέξανδρο δεν τον σκότωσε ο Κορκονέας, τον σκότωσε η μπαμπέσα η σφαίρα, που σφηνώθηκε στην καρδιά του. Τι θέλατε δηλαδή, κοτζάμ Άντρας, ειδικός φρουρός, να μην ξέρει καλό σημάδι; Αλλά τον Αλέξανδρο δεν είχε πρόθεση να τον σκοτώσει ο Κορκονέας. Τίποτε τέτοιο. Ο Κορκονέας δεν στόχευσε, δεν πυροβόλησε, για να σκοτώσει. Πυροβόλησε από θυμό. Πολύ μεγάλο θυμό. Άλλο πράμα. Για αυτό κράτησε τόσο πολύ. Γιατί τον έπνιγε το δίκιο του. Κι ο θυμός του ο μεγάλος και το δίκιο του το μεγάλο κράτησαν δέκα χρόνια. Για αυτό και μετά από δέκα χρόνια δεν ζητούσε συγγνώμη από ένα δεκαπεντάχρονο, που βρέθηκε στο λάθος μέρος, στη λάθος ώρα, απέναντι σε μια σφαίρα, που ξεπόρτισε από το περίστροφο ενός θυμωμένου Άντρα.

Τι σου είναι όμως ο θυμός! Και μετά τον πυροβολισμό κι αφού έπεσε νεκρός ο Αλέξανδρος, οι δύο θυμωμένοι Άντρες δεν λυγίζουν, δεν κάνουν σαν γυναικούλες να τρέξουν να προσφέρουν βοήθεια στο δεκαπεντάχρονο παλιόπαιδο, αλλά φεύγουν αγέρωχοι, όπως ήρθαν. Και πηγαίνουν στο περιπολικό και είναι τόσο θυμωμένοι που ξεσπάνε στο περιπολικό. Και το χτυπάνε και σπάνε όλα τα τζάμια και μετά βγήκαν οι παλιοδικηγόροι και είπαν πως το έκαναν, για να πουν αργότερα ότι το έσπασαν τα παλιόπαιδα, δήθεν. Δεν κάνουν τέτοια πράγματα αυτοί, γιατί είναι αληθινοί Άντρες και οι αληθινοί Άντρες απλώς δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους.

Και μετά ήρθε στο δικαστήριο μια σοβαρή γυναίκα, συγγενής αστυνομικών, που έβλεπε από το μπαλκόνι και είδε πώς έγιναν τα πράγματα, αλλά θύμωσε κι εκείνη, θόλωσε ο νους της και τα είπε ανάποδα στη δίκη. Και πάλι είπαν οι παλιοδικηγόροι ότι ήταν ψευδομάρτυρας και έψαξαν και βρήκαν ότι ήταν συγγενής αστυνομικών. Αλλά δεν ήταν ψευδομάρτυρας, απλώς τα μπέρδεψε, γιατί πραγματικά θόλωσε ο νους της.

Και μετά ήρθε στη δίκη μια παλιογυναίκα, από εκείνες που ξημεροβραδιάζονται στο μπαλκόνι με το κινητό στο χέρι και τα κατέγραψε όλα σε βίντεο και έβαλαν τα δυο παλικάρια φυλακή και τότε θύμωσαν ακόμη πιο πολύ, γιατί πού ακούστηκε αστυνομικοί να μπαίνουν φυλακή, επειδή ένα δεκαπεντάχρονο παλιόπαιδο βρέθηκε στο λάθος μέρος, στη λάθος ώρα.

Τέτοιες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό του εισαγγελέα στο εφετείο της Λαμίας, για αυτό στην πρότασή του θεώρησε πως ο Κορκονέας δεν πυροβόλησε από δόλο, αλλά από θυμό. Αυτός που φταίει είναι ο δεκαπεντάχρονος που βρέθηκε στο λάθος μέρος, στη λάθος ώρα. Κι ο Σαραλιώτης δεν φταίει καθόλου, ούτε είδε, ούτε άκουσε, ούτε κατάλαβε τι γινόταν, τι έγινε τελικά. Τίποτε. Παντελώς αθώος. Και για εκείνο το μικρό διάστημα που έμεινε φυλακή θα πρέπει να αποζημιωθεί κιόλας το παλικάρι. Ευτυχώς που έμεινε πολύ λίγο στη φυλακή και ανεστάλη η ποινή του, γιατί, λέει, ήταν άρρωστος ο μπαμπάς του. Κι αυτό ο νόμος του Παρασκευόπουλου το λέει;

Άντε, λοιπόν, να βγουν καθαρά τα παλικάρια από τη φυλακή, γιατί εκλογές έρχονται, να μπουν και στα ψηφοδέλτια της Χρυσής Αυγής, να σώσουν την πατρίδα από όλα τα αποβράσματα τύπου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ κι εμείς να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια.