Η κ. Χρυσάνθη Μωραΐτη-Καρτάλη, ιδιοκτήτρια της Σχολής Μωραΐτη, κάλεσε τους εκπαιδευτικούς εκτάκτως την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου στο θέατρο του Σχολείου μετά τη λήξη των μαθημάτων, για να τους επιπλήξει, επειδή συμμετείχαν στην απεργία της 24ης Σεπτεμβρίου.
Με λίγα λόγια τους είπε ότι δεν σκέφτονται και απέργησαν, επειδή παρασύρθηκαν από την Πόπη, τη Βιβή και τον Τάκη, έκαναν μεγάλο κακό στο Σχολείο και τώρα πρέπει να δουλέψουν δυο και τρεις φορές περισσότερο, για να ξεχαστεί το κακό που έκαναν. Εμμέσως τους απείλησε λέγοντας πως εκείνη δεν έκανε απολύσεις, ενώ μπορούσε, όπως έκαναν άλλα σχολεία. Δήλωσε πως οι γονείς είναι πολύ δυσαρεστημένοι με αυτή την απεργία και πως δεν έχει τι να τους απαντήσει. Όταν οι εκπαιδευτικοί ζήτησαν να λάβουν το λόγο και να δώσουν εξηγήσεις, δήλωσε πως δεν θα έκανε διάλογο μαζί τους και αποχώρησε.
Ωστόσο με κάθε ευκαιρία δηλώνει «είμαστε ένα δημοκρατικό σχολείο» και ο Αντώνης Καρτάλης στην εναρκτήρια συνεδρίαση δήλωσε πως αυτό που χαρακτηρίζει το σχολείο είναι η ηθική στάση.
Και στις 25 Σεπτεμβρίου επέπληξε δημόσια ένα μέλος του ΔΣ του συλλόγου των εκπαιδευτικών λόγω της απεργίας. Όμως το να επιπλήττουν και εμμέσως να απειλούν, μητέρα και γιος, τους εκπαιδευτικούς για τη συμμετοχή τους στην απεργία ούτε ηθικό είναι, ούτε δημοκρατικό. Κι επίσης ανήθικο και αντιδημοκρατικό είναι να μη δέχεσαι διάλογο και μόνο να καταφεύγεις σε καταγγελίες. Αντίθετα η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία είναι μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας, της κοινωνικής ευαισθησίας και της νομιμότητας, αφού την απεργία κήρυξε η ομοσπονδία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, αλλά και της ηθικής, τη στιγμή που δεν αμείβονται για την ημέρα της απεργίας.
Ως προς τις αντιδράσεις των γονέων έχω να πω τα εξής: (Ναι σε σας, τη διοίκηση του Σχολείου, τα λέω)
Να μην ακούτε μόνο τους ακροδεξιούς γονείς και να αγνοείτε την πλειοψηφία των δημοκρατικών γονέων που στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο. Αρκετά ακούσατε τις ενστάσεις τους για όλα τα θέματα, με αποτέλεσμα να έχετε αλλοιώσει την παιδαγωγική γραμμή του σχολείου. Τώρα ήρθε η ώρα να τους μιλήσετε εσείς. Να τους εξηγήσετε πως έχετε κάνει περικοπές στις αποδοχές των εκπαιδευτικών, που υπερβαίνουν το 20% και έχετε αυξήσει τα ωράρια και τις υποχρεώσεις τους. Να τους πείτε πως πρέπει, αντί να διαμαρτύρονται για τους εκπαιδευτικούς, να τους έχουν μεγάλη ευγνωμοσύνη, γιατί, αντί να κάνετε αυξήσεις στα δίδακτρα κάνετε περικοπές στις αποδοχές των εκπαιδευτικών (δεν είναι ανάγκη να αναφερθείτε σε αποπληρωμή δανείου, ούτε γιατί πήρατε δάνειο).
Ως προς την απεργία να καταλάβουν ότι η ΝΔ, την οποία οι ίδιοι ψήφισαν, προσπαθεί με κάθε τρόπο να βλάψει το εργασιακό τους καθεστώς και το επαγγελματικό τους μέλλον. Σε αυτό το σημείο δεν χρειάζεται να δείξετε ότι εσείς συμφωνείτε με τους νόμους που ψηφίζονται και ότι για σας οι καλύτεροι υπουργοί παιδείας που πέρασαν είναι ο Αρβανιτόπουλος και ο Μπαμπινιώτης. Ας μην καταλάβουν οι γονείς πως θέλετε να έχετε εκπαιδευτικούς αδιόριστους και με ετήσιες συμβάσεις και γενικά ότι επιδιώκετε ένα καθεστώς ελεύθερων απολύσεων, γιατί δεν θέλετε πλέον οι εκπαιδευτικοί να σας σέβονται και να σας εκτιμούν όπως έκαναν παλιά, αλλά το μόνο που θέλετε είναι σας φοβούνται και η απειλή της απόλυσης σας εξασφαλίζει αυτόν τον τρόμο.
Το να τους πείτε ότι θεωρείτε τους εκπαιδευτικούς ταξικά κατώτερούς σας και ότι πρέπει να είναι ευγνώμονες για τη φιλανθρωπία που τους δείχνετε είναι περιττό. Το έχουν καταλάβει μόνοι τους. Επίσης δεν χρειάζεται οι γονείς να καταλάβουν πόσα μεταπτυχιακά έχουν οι εκπαιδευτικοί, πόσα διδακτορικά, πόσα χρόνια φοίτησης σε πανεπιστημιακές σχολές της Ελλάδας και του εξωτερικού, πόσες δημοσιεύσεις, πόσες συμμετοχές σε ερευνητικά προγράμματα και επιστημονικά συνέδρια. Τίποτε από αυτά. Αφήστε τους να πιστεύουν πως το εκπαιδευτικό έργο συντελείται με τρόπο μαγικό, επειδή εσείς κουνάτε με χάρη το μαγικό σας ραβδάκι. Ούτε χρειάζεται να καταλάβουν οι γονείς πως και οι εκπαιδευτικοί, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, αποδίδουν καλύτερα σε ένα ευχάριστο περιβάλλον έμπρακτης αναγνώρισης, κατανόησης, ασφάλειας και αποδοχής. Αφήστε τους στην πλάνη τους ότι τα ζωντόβολα αποδίδουν καλύτερα κάτω από συνθήκες τρόμου, απόρριψης και εκμετάλλευσης.
Ούτε να τους πείτε ότι με την απεργία των εκπαιδευτικών τα παιδιά παίρνουν ένα μάθημα κοινωνικής ευαισθησίας, ώστε να μην είναι ανάλγητα απέναντι στο μόχθο των εργαζομένων και τις πιέσεις που δέχονται, γιατί δεν θα τα πείτε καλά και δεν θα τους πείσετε. Ως προς το ότι πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά την ιστορία των απεργιών και τα επιτεύγματα τους στον τομέα των ανθρώπινων και εργασιακών δικαιωμάτων ούτε λόγος.
Τίποτε από αυτά μην πείτε. Δεν έχετε την ανάλογη παιδεία, για να αναπτύξετε τέτοια θέματα.
Να τους πείτε μόνο ότι κάνετε περικοπές στις αποδοχές των εκπαιδευτικών, για να μην κάνετε αυξήσεις στα δίδακτρα. Και ότι κάπου κάπου κάνουν και μια απεργία, για να εκτονώνονται. Και ότι δεσμεύεστε ότι θα επιστρέφετε στους γονείς τα χρήματα που παρακρατήσατε από τους εκπαιδευτικούς την ημέρα της απεργίας. Κι αν τους φανούν ψίχουλα, θα καταλάβουν τι ποσοστό των διδάκτρων πάει στη μισθοδοσία των εκπαιδευτικών και δεν θα σας ξαναενοχλήσουν με το ίδιο θέμα. Μπορεί με άλλο.